Na bijna drie jaar keerde ik in 2020 weer tijdelijk terug bij de provincie. Niet als woordvoerder, maar als communicatieadviseur landbouw en procesbegeleider landbouwagenda. Een prachtige klus, zeker voor een boerenzoon.
De landbouw wordt uitgedaagd, zullen we het zo maar noemen? Hoe moet het nu verder? Daarover maakte de provincie een startnotitie en een landbouwagenda. Provinciale Staten wilden op een experimentele manier betrokken worden bij de voorbereidingen en dat proces mag ik begeleiden. Helaas konden door corona een expertmeeting en een serie podcasts in het voorjaar niet doorgaan. In plaats daarvan maakten we een enquête.
Na het schrijven van de startnotitie volgt het proces van de landbouwagenda. Samen met de sector doelen stellen en vooral samen bepalen wie, wat en wanneer doet.
Meewerken op een inhoudelijke afdeling was nieuw voor mij. Ik kreeg ruim negen maanden lang een interessant inkijkje achter de schermen. Alleen jammer dat dit inkijkje na amper drie weken opeens moest plaatsvinden vanachter een beeldscherm.
De collega’s van de ‘opgave’ landbouw zijn druk met onder meer natuurinclusieve landbouw (waaronder de Regiodeal Noord-Nederland), Living Lab, kennisinstellingen, agrarische collectieven en subsidieregelingen.
Je ontdekt ook wat de noodzaak is van integraal werken, zoals dat intern heet. Er zijn veel dwarsverbanden met andere thema’s. Denk aan biodiversiteit, circulaire economie, natuur, veenweide, water en stikstof. Ook het Bodemconvenant en de Omgevingsvisie passeren de revue. Die samenwerking kun je juist van de communicatie-kant versterken.
