In 2018 vloog de gemeenteraad van Opsterland mij in als onafhankelijk schrijver bij de coalitieonderhandelingen. Hierover schreef ik een boekje en tussendoor een column in de plaatselijke krant. Hieronder de eerste column uit die serie:
Gesloten deuren gaan open, geheime gesprekken worden openbaar. Opsterland gaat een experiment aan met een journalist die achter de schermen meekijkt bij de coalitieonderhandelingen. En daar een verhaal over schrijft.
De nieuw gekozen gemeenteraad ging vorige week akkoord met het voorstel van Opsterlands Belang om een ,,schrijver/notulist’’ het hele formatieproces te laten volgen. In het eindverslag zal staan waarom welke keuzes zijn gemaakt. Zo wil de raad verantwoording afleggen aan de kiezer.
Ik vind het een gewaagd experiment. Niet omdat door mijn aanwezigheid gevoelige informatie zal uitlekken, daar ben ik zelf bij. Maar wel omdat de onderhandelaars zich minder vrij zullen voelen.
De nieuwe openheid heeft de raadsleden duidelijk uit hun comfort-zone gehaald. CDA’er Wietze Kooistra waarschuwde dat een onderhandelaar altijd overvraagt. Net als de veekoopman voert de politicus toneelstukjes op. ,,Dy striid heart by it proses, mar hoe skriuwe jo soks aanst op?’’
Elske Beintema van GroenLinks/OpsterLanders wees er op dat in het vuur van de strijd emoties hoog kunnen oplopen. Mensen barsten soms in huilen uit. ,,Wordt er in het verslag rekening gehouden met gevoelens?’’
Burgemeester Ellen van Selm gaf de nieuwe raadsleden drie tips mee. De eerste was: ,,Gun uzelf de tijd om te leren, gun uzelf het experiment.’’ Nou, dan kunnen de onderhandelaars nu los. Om met Roel Vogelzang (PvdA) te spreken: ,,Net fan dat benaude!’’
